వొక వూహ

నేను నడుస్తుంటాను 

గమ్యం లేని గమనం 

మృత్యువొక్కటే నీడలా వెంబడిస్తుంది 

వొక మహా నాగరికతకు ఆవల పురాతన 

కాలం మీద నడక సాగుతుంది 

చూచినంత మేరా-భూమీ,ఆకాశమూ

బట్టలతో పాటు జ్ఞాపకాల్నీ విసర్జించి 

నగ్న మనో దేహాలతో సంచరిస్తాను 

సమస్త ప్రకృతి తన పూల పరిమళంతో 

నన్ను మోహిస్తుంది 

నేను నడుస్తుంటాను 

వేల వేల యేళ్ళ వెనక్కి.. 




                                                               -----తెల్లవారు ఝాము ౩.౦౦ 
                                                                      12-12-2011

సముద్రుడు

మన బోధకుడు ...

అతడొక ఆయుధం
రక్తం మరిగే శక్తి
మానవ జాతి కనురెప్పల మీద 
మొగ్గ తొడిగిన ఎర్రటి స్వప్నం 
ఈ భూమి మీద నడుస్తున్న జీవితం
అవును! అతడొక యుద్ధం 
ఊగిసలాడుతున్న లోలకాల మధ్య 
ఒక నిశ్చల ప్రశ్నార్ధకం 
స్వప్నాలు పూరేకులై  రాలిపోతున్న 
ఈ నేలలో
స్వప్న సృష్టి కోసం అవిరామంగా పోరాడుతున్న నిషిద్ధ యోధుడు 
అతడు క్రియాశీలి 
కల్లోలిత మానవ జాతి నాలుగు రోడ్ల కూడలిలో
హాహాకారాలు చేస్తున్న వేళ
అతడు బుల్లెట్లై వర్షించాడు 
నిర్వీర్య జన స్తబ్దతలోకి
లోహ మంటల్ని వెదజల్లాడు 
అతడు ప్రేమికుడు
రాలిపోయిన మొగ్గల్ని 
ఒడిలోకి తీసుకుని కన్నీరై 
కరువు నేలలోకి దాహమై జలజల లాడుతాడు
జీవితాన్ని దోసిలినిండా ఒడిసిపట్టి 
ప్రజల పై అభిషేకిస్తాడు 
అతడు స్వాప్నికుడు
లోహ భుజంగాల్ని భుజం పై మోస్తూ
కలల రాజ్యంలోకి పొగరేగి పోతాడు 
ప్రతి రాత్రీ  భవిష్యత్తులోకి 
నిదుర మేల్కొంటాడు 
ఎప్పుడూ పరిమళాలు నింపుకొన్న కళ్ళతో 
ఆకాశం కేసి చూసేవాడు 
అతడు కవి 
దగ్దాశ్రువుల్నిఅక్షరాలు చేయడమెలాగో తెలుసు 
హుంకరిస్తున్న కసిని
సిరాలోకి వంపడమెలాగో   తెల్సు 
తుపాకిని గూర్చి రాయడమెలాగో 
అతని కొక్కడికే  తెలుసు 
చావును గోడకు దిగ్గొట్టగల  ధీశాలి
అంతిమ క్షణంలో కూడా యుద్ధ గీతి ఆలపించగలడు
శరీరంలో మండుతున్న తూటాకు దీటుగా
స్పందించగలడు 
అతడు ద్వేషి 
పుట్టుకతో శత్రువును గుర్తు పట్టిన వాడు 
మరణ శయ్య పై  'ఒరే శత్రువా ' అని
సంబోధించిన వాడు 
అతడు ఉపాధ్యాయుడు 
నేర్వడమంటే  జీవించడమని నేర్పిన వాడు 
చనిపోతూ ఎ.కె. 47  మీద 
సంతకం చేసి మనకిచ్చి వెళ్ళిన 
మన బోధకుడు 


..........................................దాము (ప్రవాహగానం నుండి)