అతడొక నువ్వు

అతడు ఆకాశం మీదికి యెగబ్రాకిన 
రోడ్డు మీద వేలాడుతున్నాడు
అతడు శబ్దాల్ని తోలుకుంటూ 
దేహాన్ని మరచిపోయాడు 
వొక మహా సరీసృపమొక్కటి నగరం మీద వాలుతున్నపుడు 
అతడు కల కాగుతున్నాడు 

నువ్వు నడచిపో అతని వాసన మీదుగా 
ద్రవాన్ని భుజాన వేసుకుని వెళ్తున్నపుడు 
వొకసారి కళ్ళను ధరించు 

నీడలు కవాతు చేస్తున్నాయి కదా 
ఆగి జ్ఞాపకాల్ని చప్పరించు, చెమటతో పాటు 

యెండిన  గడ్డి మీదుగా వీచిన గాలి వొక 
ఆదిమ మృగమై దౌడుతీస్తున్నపుడు 
నిన్ను నువ్వు ఆవాహన చేసుకొని చూడు 

తుపాకుల తోరణాలు కట్టిన వూరిలోకి ప్రవేశిస్తున్నపుడు 
మాత్రం తల తీసి చేతిలో పట్టుకో 

అనేకసార్లు మరణించాక కూడా 
మనిషిలోకి జారిపోవద్దు 

నీ తల్లి గర్భంలోకి నువ్వు ఆర్థనాదమైనప్పుడు కదా 
పక్షులన్నీ బోనుల్లోకి వెళ్ళిపోయాయి 

                                        -3:00 a.m. 
                                         02. 05. 2014  

ఆమె

వొక పిడికిలి యెరుపు ఆమె మీదికి వూదాను
నిశ్శబ్దంలోంచి ఒక పదం తీసి
నా పెదవికి పూసింది

దూసరవర్ణ ఆకాశం లోంచి కొంచం గాలిని తెచ్చి
ఆమె ముఖాన్ని తాకాను
కాలంలోంచి ఒక చూపును నా దేహం మీద గుచ్చింది

దాచుకున్న చీకటిలోంచి కొంఛేమ్ వెలుతురు దొంగిలించి
ఆమె కనులలోకి వొంపాను
యెప్పటికీ తెలుసుకోలేను
ఆమె యెందుకలా అదృశ్యమైపోయిందో

.........................................................దాము ...2/5/2014