Monday, October 31, 2011

వై?

 















యెందుకని?
    దుక్ఖిత స్వప్నమే వెంటాడుతోంది?
    వొంటరి దేహమే ప్రతిధ్వనిస్తోంది?                        
     కాలం తలక్రిందులుగా నడుస్తోంది?

     యెవరైనా నా లోపలికి చొరబడి
     నన్ను మోసుకెల్లరూ?

Wednesday, October 26, 2011

మా వొక దేహం















Im a dead end 2 u
fnd another rd 2 walk on

-అని మెసేజ్ యిచ్చాను ఆమెకు 
 ఆమె వొక పురాతన కాలం నుంచి నన్ను వెంబడిస్తూ వుంది. నన్ను నేనే భారమని యెంచే లోన్లీ మ్యాన్ నేను
నన్ను లోకం మీదికి దొర్లిస్తున్న యీ కన్నతల్లిని యెలా వదిలించుకోను? 
వొక అంతర అంగమై ఆమె నా లోపలి గ్రహం లోకి ప్రవేశించింది

            విముక్తి లేదు మా వొకరి నుంచి వొకరికి 

నిజాల వలె తోచే అనేకానేక భ్రమలకావల మెరిసే ఆకాశం వంటి శూన్య దేహంతో ఆమె నన్ను మోహించింది
ఆమె మృత్యువని తెలుసు. బహుశా నేను జీవితం కానని నాకు  తెలియదు

అనేక చోట్ల యేక కాలంలో మరణించిన నేను ఆమె దేహం మీద మాత్రమే పువ్వు వలె విచ్చుకొంటాను

మా రెండు దేహాలూ శాపగ్రస్త మృత్యు శిలల వలె కాలాన్ని ధిక్కరించి అనంతంలోకి కూరుకుపోతాయి

నిద్రించాక మేలుకోవాలని మాకెవరూ చెప్పలేదు

                                                                                                                 --రాత్రి 11
                                                                                                                    sep 2011


Sunday, October 23, 2011

క్లోను



















వుండరెవరూ
నీతి వాక్యాల ఆప్తులెవరూ సమీపించరు
అపరిచిత ముఖాల పాత మిత్రులు నన్ను పోల్చుకోరు
గొడవ పడేందుకు శత్రువులకు నేను ఆనను   
నగరంలో తిరుగుతున్న వొంటరి మనిషి కూడా తప్పుకుంటాడు
ప్రియురాలికింక రుచించను; ఆయుధం నన్ను ధరించదు 
నడిచే నీడ కూడా అదృశ్యమవుతుంది
దైర్యం చెప్పే చేతి స్పర్శ దూరాన నిలచిపోతుంది
కవిత్వంలోకి క్రుంగిపోయే క్షణాలు కూడా ఇంకిపోతాయి
..............................................................
సేవేరినో ఆన్తినోరి సాయంతో నన్ను నేను సృష్టించు కొంటాను
నాతో నేను తల బాదుకొంటాను 
నాతో నేను చెవి వొగ్గుతాను
నాతో నేను కత్తులు దూస్తాను
నాతో నేను పడుకొంటాను
నాతో నేను ఉన్మత్త  ప్రేలాపిస్తాను 
.................................................
హఠాత్తుగా నేనుల మధ్య యుద్ధం మొదలవుతుంది
నన్ను నేను పట్టుకోవటానికి పొంచి వుంటాను
నాపై నేను మృత్యువును కుమ్మరించుకుంటాను
దట్టమైన పొగ మంచులోంచి విచ్చుకుంటున్న అసంఖ్యాక నేనులు
చిందిన ప్రతి రక్తపు బొట్టులోంచి లేస్తున్న వేనవేల నేనులు
పగిలిన అద్దంలా ఎటు చూస్తే అటు నేను 
దిగ్భ్రాంతి చెందుతాను 
యేది నేను? యేది క్లోను?  

                                                                                 --మార్చి ౩౦, 2003 
 
  

Saturday, October 22, 2011

వొక ధ్వని

ఇసుక కరుగుతుంది
పాద ముద్రలు చెదురుతాయి 
గతాన్ని వెంట తీసుకుని
వృత్తంలో నడుస్తావు 
సమూహాలు లేని వొంటరి కాలం 
నీ లోపలి నుంచి లోపలికి
ద్రవిస్తుంటుంది 
నీకు నువ్వు మిగులుతావు
క్రమ్ముకునే శూన్యమయినా
మెరిసే చిరునవ్వు జ్ఞాపకమయినా 
 నీకు నువ్వు దొరుకుతావు 
వంద గొంతుల సెల్ ఫోన్
సంభాషణల తర్వాత 
నీ రహస్య గొంతు
 నీకు మాత్రమే వినిపిస్తుంది.
                                                                                    ---11.06.2007


 


Thursday, October 20, 2011

పేరులేనితనం

జీవితం నిండా పేరులేనితనం...
భోరున దుఖాన్ని రాయలేని తనం 
రెండుగా చీలిపోయే అస్తిత్వాన్ని అనువదించలేని తనం
ఇనుప స్తంభంలా వికసించని ప్రేమ రాహిత్యం
పశువులు తొక్కిన పిల్లన గ్రోవి లాంటి హృదయాన్ని 
ఎక్కడో దారబోసుకుంటాను
శాపం లాంటి యవ్వనం లోంచి బాల్యంలోకి 
విముక్తి  కోసం  ఆకాశం  క్రింద అలమటిస్తాను
ఆకలిగొన్న  జంతువులాంటి దేహాన్ని యే
గుహలోకి తరమాలి ?
.....................................

ఎప్పుడూ రెండు ప్రపంచాల మధ్య ఘర్షణ 
విప్లవానికీ ప్రేమకూ  మధ్య 
ఉనికికీ స్వప్నానికీ
ఆలోచనకూ ఆచరణకూ
ఎప్పుడూ రెండు కోర్కెల మధ్య ఊగిసలాట 
కలకూ నిజానికీ 
గాలిలోకి లేచే భావ చిత్రాలకూ  భూమిలోకి కృ౦గే 
నిర్లజ్జ వ్యమోహాలకూ
....................................

చెప్పలేని తనం
బిగ్గరగా అరచి ప్రకటించలేని తనం
ఓస్! గట్టిగా ఏడ్వ లేని  తనం 
బిగ్గరగా హత్తుకోలేను 
నడి వీధిలో ఆకళ్ళలోకి చూస్తూ పరవశి౦చ లేను
ఒకే ఒక్క క్షణం ఆయుధం లేకుండా చిర్నవ్వలేను
ఒక్క రోజు చలించకుండా  నడవలేను
పలవరింత లేని నిద్ర రాదెన్నటికీ 
.......................................

ప్రేమలేని తనం
ఆకాశం నుంచి కురుస్తున్న  అశ్లీల వాల్ పోస్టర్ల కుండపోతలో 
తడిసాక 
దేహాన్ని తప్ప దేన్నీ చూడలేనితనం
.....................

సరుకులై మెరిసే నక్షత్రాలకవతల ఆకాశమొకటుందని
జ్ఞాపకం లేని తనం
రెండు రూపాయి నోట్లు ముద్దిడుకున్నపుడు  తప్ప
పులకరించలేనితనం
..............................

ఉండలేనితనం
ఒక చోటే పహారా కాయలేని తనం
నిరంతర పరకాయ ప్రవేశం
జీవితం నిండా పేరు లేనితనం

రాత్రి 8.30 19-08-1994)  

(ప్రవాహగానం  నుండి )






Sunday, October 16, 2011

నిల్ బాలన్స్

జీర్ణ పర్ణ శాల వేపుగా గొడుగు పట్టుకుని ఎవరు వచ్చేటట్లు లేదు ...
కాలం ఎడారిలో జ్ఞాపకం 
ఒంటె నడిచిపోయిన  గుర్తులు మినహా
ఏమీ మిగిలేటట్లు లేదు
ఎవరూ  వచ్చేటట్లు లేదు 
ఏమీ జరిగేటట్లు లేదు 
అమెజాన్ నదిలా వంకర్లు తిరిగిన ఆలోచన 
ఏ నాగరికతనూ ఆహ్వానించేటట్లు లేదు 
రాయలసీమ నెర్రెలు వారిన భూమి మీద
ఏ వర్షం కురిసేటట్లు లేదు 
చూచినంత మేర డ్రైలాండ్  విస్తీర్ణపు దుమ్ము 
ఇప్పట్లో   మణిగేటట్లు లేదు 
ఎవరూ వచ్చేటట్లు లేదు
ఏమీ జరిగేటట్లు లేదు
అమనిషత్వపు ఆకాశం నుంచి 
అబద్ధాల కుండపోత వర్షంలో 
తడుస్తున్న ఈ జీర్ణ పర్ణశాల వేపుగా 
గొడుగు పట్టుకుని ఎవరు వచ్చేటట్లు లేదు
తడి తగిలేటట్లు లేదు 
ఏమీ జరిగే జరిగేటట్లు లేదు 

("ప్రవాహ గానం" నుండి )