Saturday, October 1, 2016




గాయం

దేశభక్తి వంటి వుపద్రవం ప్రబలిన
కాలంలో
ప్రజలు లేని భూమి కోసం
సైనికులు మృత స్వప్నాలు కంటున్నపుడు
అతడూ నేనూ ప్రేమించుకొన్నాం

నా దేహం మీద అతడు రాశాడు:
నక్షత్రఖచిత ఆకాశం
మంచుతో తడిసిన పూలు
యెగరేసిన ప్రమాద సూచిక

అతడి నగ్నత్వం మీద నా పెదాలతో గుసగుస లాడాను:
భయవిహ్వలుడొక్కడు పరిగెత్తిన దారి
అడవిలో వొంటరిగా మండుతున్న చెట్టు
మగతగా కళ్ళు మూసుకొన్న పాము

బిడ్డాల్ని పంపి శవాల్ని తెచ్చుకొంటున్న
మాతృ ప్రేమ వంటి వొక మహా వున్మాదం 
మాకు యెడబాటు కల్గించింది
యెవరి లోపల వాళ్ళం గింజుకొన్నాం

ప్రియతమా!
ఆయుధాలు మాత్రమే పండే నేల మిగిలాక
యెవరి దేశంలో వాళ్ళు కాందిశీకులు
కన్నె పిల్లలు వీర పత్నులవడం కోసం
కలలు కంటున్నపుడు
ప్రేమించడమొక దేశ ద్రోహం

మేమిద్దరం ఇపుడొక జానపద గాధ 


  

 

No comments:

Post a Comment