క్లోను

వుండరెవరూ

నీతి వాక్యాల ఆప్తులెవరూ సమీపించరు

అపరిచిత ముఖాల పాత మిత్రులు నన్ను పోల్చుకోరు

గొడవ పడేందుకు శత్రువులకు నేను ఆనను   

నగరంలో తిరుగుతున్న వొంటరి మనిషి కూడా తప్పుకుంటాడు

ప్రియురాలికింక రుచించను; ఆయుధం నన్ను ధరించదు 

నడిచే నీడ కూడా అదృశ్యమవుతుంది

దైర్యం చెప్పే చేతి స్పర్శ దూరాన నిలచిపోతుంది

కవిత్వంలోకి క్రుంగిపోయే క్షణాలు కూడా ఇంకిపోతాయి

..............................................................

సేవేరినో ఆన్తినోరి సాయంతో నన్ను నేను సృష్టించు కొంటాను

నాతో నేను తల బాదుకొంటాను 

నాతో నేను చెవి వొగ్గుతాను

నాతో నేను కత్తులు దూస్తాను

నాతో నేను పడుకొంటాను

నాతో నేను ఉన్మత్త  ప్రేలాపిస్తాను 

.................................................

హఠాత్తుగా నేనుల మధ్య యుద్ధం మొదలవుతుంది

నన్ను నేను పట్టుకోవటానికి పొంచి వుంటాను

నాపై నేను మృత్యువును కుమ్మరించుకుంటాను

దట్టమైన పొగ మంచులోంచి విచ్చుకుంటున్న అసంఖ్యాక నేనులు

చిందిన ప్రతి రక్తపు బొట్టులోంచి లేస్తున్న వేనవేల నేనులు

పగిలిన అద్దంలా ఎటు చూస్తే అటు నేను 

దిగ్భ్రాంతి చెందుతాను 

యేది నేను? యేది క్లోను?  

                                                                                 --మార్చి ౩౦, 2003