Saturday, November 12, 2011

గాయం

























దేశభక్తి  వంటి వుపద్రవం ప్రబలిన కాలంలో
ప్రజలు లేని భూమి కోసం
సైనికులు మృత స్వప్నాలు కంటున్నపుడు
అతడూ నేనూ ప్రేమించుకున్నాం


నా దేహం మీద అతడు రాసాడు
           నక్షత్ర ఖచిత ఆకాశం
           మంచుతో తడిసిన పూలు
           ఎగరేసిన ప్రమాదసూచిక
అతడి నగ్నత్వం మీద నా పెదాలతో గుసగుస లాడను
           భయవిహ్వాలుడొకడు పరిగెత్తిన దారి
           అడవిలో ఒంటరిగా మండుతోన్న చెట్టు
           మగతగా కళ్ళు మూసుకొన్న పాము
                        
బిడ్డల్ని పంపి శవాల్ని తెచ్చుకుంటున్న
మాతృ ప్రేమ వంటి వొక మహా వున్మాదం
మాకు యెడబాటు కల్గించింది
         
          యెవరి లోపల వాళ్ళం గింజుకున్నాం


ప్రియతమా!


         ఆయుధాలు మాత్రమే పండే నేల మిగిలాక
         యెవరి దేశంలో వాళ్ళు కాందిశీకులు
         కన్నెపిల్లలు వీరపత్నులవడం కోసం
          కలలు కంటున్నపుడు
  ప్రేమించడం వొక దేశద్రోహం
.............................................
     
           మేమిద్దరం ఇపుడొక జానపద గాధ




                                                                                 రచన---కార్గిల్ కాలం (1999)

1 comment: